stingibil, -ă
Parte de vorbire: adj. (învechit)
Etimologie: (stinge + -bil; cf. fr. extinguible, lat. exstinguibilis)
Etimologie: (stinge + -bil; cf. fr. extinguible, lat. exstinguibilis)
1. care se stinge sau stinge focul; extingibil, extinguibil.
2. care poate fi stins, alinat, vorbind de o durere.
3. (antonim) nestingibil.